1. Po zniszczeniu Fromborka Kopernik stracił swoją kurię. Wobec stałego zagrożenia krzyżackiego nie mógł spokojnie prowadzić prac naukowych i przeniósł się z powrotem do Olsztyna. W listopadzie 1520 r. został po raz drugi mianowany administratorem Warmii. Krzyżacy nadal pustoszyli i nękali ciągłymi napadami Warmię. Przez 6 tygodni oblegali Lidzbark, stolicę Biskupstwa Warmińskiego. Załoga broniła się z uporem i Krzyżacy straciwszy kilkuset zabitych zrezygnowali ze zdobywania zamku. Zajęli natomiast Dobre Miasto zagrażając Olsztynowi. 2. Pod kierownictwem Kopernika pospiesznie przysposabiano Olsztyn do obrony. Wzmacniano bramy, oczyszczano przedpola murów, zwożono zapasy żywności, kopano zapasowe studnie.
3. Na mury wciągnięto nowe działa i magazynowano kule. Sam Kopernik wybierał miejsca dla dział tak, aby kąt ostrzału był jak największy. 4. Kopernik przywołał Hieronima i rzekł: - Weź paru zaufanych ludzi i w nocy wykopcie ze stajni pod murem tajne przejście za zewnątrz. Ale tak, aby tego nikt nie widział.
5. Wobec zagrożenia krzyżackiego w zamku zaroiło się od ludzi z okolicy. Do tego przybyło 100 zaciężnych przysłanych przez króla. W zamku nie było miejsca do spania, ludzie mimo pory jesiennej biwakowali pod murami. 6. Kiedy nastała noc, Hieronim z ludźmi wzięli się do roboty. - Mur głęboko w ziemi siedzi, nie damy rady się podkopać - To będziemy przebijać się przez cegły - powiedział Hieronim. - Rozkaz Kopernika musi być wykonany. 7. Nagle Hieronim spostrzegł w świetle łuczyw, w szparze uchylonych drzwi, rudą brodę i twarz, której nie mógł nigdy zapomnieć. Twarz mordercy swojego ojca.
« część 9)